تلخ اما واقعی!!!

پایگاه خبری کردستان ورزشی نیوز_ در دنیای امروزه گرایش جوانان به سمت ورزشهای رزمی روز به روز بیشتر
می شود و باتوجه به اینکه در کشورمان تعداد بسیار زیادی از اقشار و اصناف مختلف در مجموعه فدراسیون های رزمی عضویت دارند ، اتفاقاتی نه چندان خوشایند در این حوزه ها می افتد که در ذیل به یکی از آنها که در نوع خود پدیده ای نو ظهور است می پردازیم.
آرزوی هر ورزشکاری است که بعد از سالها تمرین و ریاضت کشیدن وکسب عناوین قهرمانی در “سطح شهرستان، استان و کشور به اردوی تیم ملی رشته تخصصی خود راه پیدا کند تا بتواند در میادین مختلف بین‌المللی، آسیایی، جهانی و نهایتا المپیک(البته اگر رشته مربوطه عضو کمیته بین المللی المپیک باشد ) برای کشورمان افتخار کسب کنند تا پرچم را به اهتزاز در آورند و سرود ملی درسالن مسابقات پخش گردد،این مهم اگر اتفاق بیافتد مردم کشورمان ارق خودشان را به تیم ملی با خوشحالی و شادمانی ابراز
می کنند،قداست تیم ملی را نباید زیر سوال برد و ارزش آن را باید حفظ نمود تا اعتماد مردم از بین نرود،
علی الخصوص در فدراسیون هایی که چندین رشته تحت پوشش آن ها فعالیت می کنند (فدراسیون های رزمی ، کاراته ، کونگ فو و ووشو، بایستی چهارچوب قانونی را برای آن ها تعریف کرد تا از سو استفاده افراد جلوگیری شود با توجه به تعداد بیشمار سبک ها در فدراسیون رزمی ، “استفاده از عنوان عضو تیم ملی، مربی تیم ملی و عناوین مختلف جهانی “زیاد می شنویم . در این بین فدراسیون رزمی شاید بیشترین سبک ها را تحت پوشش دارد ،
هر چند که سبک های تحت پوشش فدراسیون رزمی به سه دسته انجمن ، کمیته و گروه تقسیم بندی شده اند و عنوان تیم ملی فقط برای رشته هایی که به نام انجمن فعالیت می کنند مجاز است و سبک های تحت پوشش کمیته و گروه در قالب تیم منتخب به مسابقات اعزام می شوند(هر چند مسابقات بین‌المللی، آسیایی، جهانی ،کاپ جهانی ،اورآسیا و…..)تعریف خاص خود را دارد و نباید به هر کسی اجازه استفاده از این عناوین را داد ، در تقسیم بندی سبک ها داشتن کشورهای عضو ، فدراسیون بین المللی، کمیته بین المللی المپیک، شورای المپیک آسیا و گیمزها را در نظر گرفته اند و با توجه به اینکه اکثر سبک ها تحت پوشش” کمیته ”
و” گروه “جایگاه خاصی از نظر بین المللی نداشته و خاستگاه اغلبشان کشورمان می باشد و نهایتا برگزار ی مسابقات با چند تیم محدود(که بیشتر مهاجران داخل کشورمان هستند ) و یا اعزام به کشورهای همسایه که بیشتر مسابقات به صورت سوپر فایت برگزار می شود ، انجام می گردد و کلیه هزینه ها هم به عهده خانواده ورزشکاران می باشد ، اگر تیم ملی یک کشور با هزینه شخصی انجام شود این” تیم ملی “نیست ،” تیم میلیه”، مگر در تیم ملی از ورزشکار پول می گیرند!؟
یعنی در صورت لیاقت هم اگر پول نداشته باشی، اعزامی در کار نیست،
نوجوانان و جوانان اعزامی به این مسابقات خود را قهرمان جهان و اورآسیا و بین المللی می دانند ولی واقعیت امر چنین نیست و فدراسیون های فوق ، باید اقدامات جدی انجام دهند منجمله از طریق صدا و سیما و جراید و فضای مجازی تا جامعه و خانواده های ورزشکاران به قوانین فدراسیونی که فرزندشان در زیر مجموعه آن فعالیت می کند ، آشنا شوند و برای ورزشکاران “حباب “و برای خانواده آن ها” توقع” ایجاد نکنندو موجب سرخوردگی و دلزدگی آنها نگردد نهایتا
می گویند که ما قهرمان جهان شدیم و هیچ کسی هم برای ما هیچ کاری نکرده است و باعث قهر بیشتر جامعه با ورزش می شود و باید جلوی این قضیه را گرفت ، گاها مشاهده می شود برخی رسانه های محلی بدون هیچ گونه مستنداتی اعم از حکم مربیگری یا عضویت تیم ملی با امضای رئیس فدراسیون مربوطه اقدام به پوشش خبری آن می کنند که بایستی قبل از انتشار خبر از فدراسیون و اداره ورزش و جوانان استعلام بگیرند تا صحت آن تایید گردد و یا آنرا رد کنند .
از عجایب روزگار اینست که شورای برون مرزی و کمیته فنی فدراسیون ها باید جوابگو باشند و صرف اینکه بار مالی برای فدراسیون و وزارت ندارد و پاداش و تسهیلاتی هم به قهرمانان نمی دهند و با هزینه خود ورزشکاران اعزام می گردند ، نباید مجوز داد تا جایگاه قهرمانان و ورزشکاران واقعی و مربیان حقیقی تیم ملی حفظ شود و به هر کسی مجوز فعالیت به عنوان سبک در هر فدراسیونی را ندهند و سخت ترین گزینش ها را در نظر بگیرند و مجوزهایی که قبلا هم داده شده بایستی مجددا بررسی شود و در صورت عدم کسب استاندارد های لازم آنها را حذف کرد.
مقام عالی وزارت
معاونت قهرمانی
شورای سازماندهی سبک ها
یک تیم از کارشناسان زبده و کاردان و آشنا با دیپلماسی ورزشی – رزمی
بین المللی تشکیل دهند تا بعد از تعیین
جایگاه رشته های رزمی از نظر جهانی و المپیک، بین المللی و سبک هایی که ماهیت ایرانی دارند ، دسته بندی کرد و کمیته ای را برای نظارت و ارزشیابی آنها در وزارت تشکیل داد تا جایگاه و ارزش هر رشته ای مشخص گردد و مردم از سر در گمی نجات پیدا کنند
ورزش نماد اخلاق ، جوانمردی و مردم داری است و نباید اجازه دهیم یک سری افراد محدود با دروغ و تزویر باعث دوری مردم از ورزش شوند.
سید بهمن رضوی