مصاحبه از مبین پایبندی

مصاحبه اختصاصی پایگاه خبری کردستان ورزشی نیوز  با حامد احمدی چهره سرشناس ورزش شهرستان بانه

سمبل فداکاری دیار بانه

در طول تاریخ همواره کردستان دیار بزرگمردان و دلیر مردانی بزرگ بوده است ؛ مردانی از جنس خدمت ، انسان دوستی و فداکاری . در این یادداشت به معرفی یکی از این بزرگ مردان خواهیم پرداخت که همواره چراغ خاموش و بدون شو آف در راه خدمت و یاری ثابت قدم بوده‌است . به مناسبت بازنشستگی “حامد احمدی” دبیر تربیت بدنی شهرستان بانه مطلبی را در این زمینه خواهیم خواند.

بیوگرافی:
حامد احمدی در خانواده ‌ای اصالتا بانه‌ای و هشت نفره چشم به دنیا گشود از همان سالهای نخست زندگی عصای دست پدر بود و در کارهای مزرعه به وی کمک می کرد بعد از کارهای سخت و تاقت فرصای مزرعه مستقیما سراغ ورزش میرفت و رفته رفته به عنوان دروازبانی مطمئن به فوتبال بانه معرفی شد. با توجه به علاقه و توانایی های ذاتی به عنوان دبیر تربیت بدنی وارد آموزش پرورش شهرستان بانه شد و توانست با اخلاق مهربان و پسندیده خود در این راه نامی نکو از خود به جا بگذارد و بعد سه دهه خدمت خالصانه در مدارس سطح شهرستان بانه مدتی قبل بازنشسته گردید.

مربیگری:
احمدی در سمت مربیگری نیز بسیار موفق بود و توانست از دل زمین خاکی های شهرستان بانه استعداد نابی همچون “مصطفی احمدی” هافبک با تجربه و لیگ برتری را از کوچه پس کوچه های بانه به فوتبال لیگ برتر معرفی کند تا امروزه ورزش دوستان بانه‌ای با افتخار و شوق زیاد بازیهای همشهری خود را در لیگ برتر فوتبال از تلویزیون تماشا کنند. مربی سازنده‌ای که هیچ علاقه‌ای به تبلیغات و بزرگ نمایی نداشت و تنها فعالیت و خدمت خود را در راه ورزش خلاصه نکرد و خارج از حیطه ورزش خدماتی را انجام داده است که او را جزو خیرین بزرگ می توان قلمداد کرد.

فیزیوتراپی بیمارها :

تقریبا سه دهه قبل بود که یکی از دانش آموزان حامد احمدی بر اثر صانحه تصادف مصدوم شد بعد از دیدن وضعیت اسفناک دانش آموز ، از همان لحظه حامد احمدی با خود عهد بست هر چه در توان دارد برای بهبودی دانش آموز به کار ببرد، احمدی مدتها هر روز به دیدار دانش آموز رفت و با حرکات ورزشی و دادن روحیه باری دیگر او را به جامعه بر گرداند.

بعد از این ماجرا فداکاری های حامد احمدی شروع شد ، احمدی تشنه‌ خدمت خالصانه شده بود در هر جای بانه مریضی وجود داشت که به دلیل بیماری و تصادف خانه نشین شده بود بر روی بالین او می رفت، احمدی به حدی از شفا پیدا کردن و بهبودی بیمار ها لذت میبرد که دیگر ورزش درمانی ها و فیزیوتراپی هایش مختص به بانه نمی شد بلکه به دورترین روستاهای بانه با هزینه شخصی مراجعه می کرد تا بدون هیچ گونه چشمداشت و هزینه‌ای به معالجه بیمار ها بپردازد.

حامد احمدی را می توان فرشته نجات بیمار ها نامید ، فرشته‌ای که با کودکان کودک است ، با جوانان جوان است ، باکهنسالان همچون والدین خود با مهر و‌ تاقت برخورد می کند ، فرشته‌ای که بدون هیچ چشم داشت و امتیازی خالصانه در شهری محروم همچون بانه خدمت می کند در دوره‌ای که منافع شخصی و مسائل اقتصادی اولویت مردم شده است به راستی این گونه خدمت خوشبختانه جگر شیر می خواهد.

اگر از ‌کوچه و خیابان شهر بانه گذر کنید کمتر خانواده‌ای را پیدا خواهی کرد که حامد احمدی برای مداوای بیمارانشان به آن ها کمک نکرده باشد ، بیمارانی که از یک شکستگی کوچک گرفته یا بیماری را که تمام دکتر ها او را جواب کرده‌اند ، خانواده هایی که تنها امیدشان به خدا بوده و بعدا حامد احمدی دل پاک.

اگر با خودش هم همکلام شوید فروتنی و نزاکت از کلامش را به خوبی درک خواهی کرد و همواره شیرین ترین لحظات عمرش را لحظاتی توصیف میکند که در حال کمک به بهبودی بیمار ها است. این حس انسان دوستانه و مردمی بودنش باعث محبوبیت فراوان در دل مردم بانه شده است به طوری که در دوره سوم انتخابات شورا با کمترین تبلیغات توانست با آرای کثیر مردم به عنوان شورای شهر بانه انتخاب گردد.
اگر هلندی ها به پتروس فداکار افتخار می کنند ، اگر آذری زبان ها به دهقان فداکار می بالند ، ما بانه ای ها به شخصیتی همچون “حامد احمدی” می‌بالیم . برای مردمی که در اوج بی امکاناتی پزشکی حضور داشتند و دارند وجود همچین فردی همچون فرشته نجات بود ، فرشته‌ای که کمترین حقش نامگذاری یک میدان یا ساختن مجسمه در سطح شهر است ….